Pułapki - wnyki

Wiadomo, że człowiek potrzebuje dostarczać do swojego organizmu białko. Białka budują komórki, transportują tlen, regulują funkcje życiowe, wpływają na odporność oraz wiele więcej. Najważniejsze to wiedzieć, że są potrzebne ;) Tak więc musimy jeść biało. Najprostszym sposobem na dostarczenie białka do organizmu jest zjedzenie np. mięsa. Ale skąd je wziąć?

Wyobraźmy sobie taką sytuację. Jedziemy busem na wycieczkę. Przejeżdżamy właśnie lasem a tu nagle nasz bus wpada w poślizg i spada w przepaść. Osiem razy dachujemy, zsuwamy się na sam dół wielkiej góry. Jesteśmy gdzieś w środku lasu, parę dni marszu od najbliższej drogi. W pobliżu nie ma żadnych zabudować ani ścieżek turystycznych. Z dwudziestu osób jakie z nami jechało przeżyło 7 w tym my. Bus po rozbiciu się staje w płomieniach. Zdołaliśmy jednak ocalić 4 butelki dwulitrowe z wodą, paczkę krakersów, lusterko i 3 metry cienkiego drutu uzyskany z części busa. Wędrujemy już drugi dzień. Na korzonkach roślin długo nie pociągniemy a robaki już nie wystarczają. Skąd wziąć białko. Zawędrowaliśmy w końcu na polankę i zobaczyliśmy grupkę zajęcy. Głodni z trudem powstrzymujemy się od rzucenia się na nie z próbą złapania ich gołymi rękoma. Nagle genialna myśl. Załóżmy wnyki na wydeptanej przez zające ścieżce. Ale jak? Użyjmy drutu który mamy (może być też sznurek lub coś podobnego). Obok ścieżki zajęcy rośnie młoda brzoza. Na jednym końcu drutu wiążemy małe oczko:

Następnie drugi koniec przeciągamy przez oczko tworząc wnyk który umieszczamy na wysokości zajęczej głowy nad ścieżką. Wolny koniec drutu przywiązujemy do pnia brzozy:

 

Aby utrzymać wnyk na danej wysokości używamy gałązek do jego podparcia. Na następny dzień wracamy tu i widzimy martwego zająca. Jeden z naszych współtowarzyszy mówi, że to barbarzyństwo, że to nie humanitarne, że ten  zając cierpiał. Na co my odpowiadamy. Tak, wiemy o tym ale to konieczne. Inaczej zginęlibyśmy z głodu Musieliśmy go zabić aby przeżyć. Ludzkie życie jest ważniejsze od życia zająca a dzięki niemu przetrwamy. Na to nasz towarzysz powie, że to wbrew prawu. My i na to mamy odpowiedź. Uświadamiamy go, że byłoby to wbrew prawu jeśli zabilibyśmy to zwierze dla kaprysu, po to aby raczyć nasze podniebienia jego mięsem lub tak po prostu. Ale my zabiliśmy go po to abyśmy to my nie zginęli a to już nie jest wbrew prawu. Ratowanie ludzkiego życia to nie prawo, to obowiązek. Pieczemy upolowane zwierze i zjadamy go. Dwa dni później odnajdujemy zabudowania na skraju lasu. Jesteśmy uratowani a pomógł nam w tym zabity zając.